بدون عنوان

هنگامی که دستم میلرزد و غذایم بر روی لباسم میریزد،
هنگامی که از پوشیدن لباسم ناتوانم ،
صبر کن 
و سالهایی را به یاد آور که کارهایی که امروز نمیتوانم انجام دهم، 
به تو یاد میدادم ....
اگر دیگر جوان و زیبا نیستم ؛
مرا ملامت نکن و کودکی ات را به یاد آور
که تلاش میکردم تو را زیبا و خوشبو کنم ...
اگر دیگر نسل شما را نمیفهمم به من نخند !
ولی تو گوش و چشم من برای آنچه نمیفهمم باش ...
من بودم که ادب را به تو آموختم
من بودم که به تو آموختم چگونه با زندگی روبرو شوی
پس چگونه امروز به من میگویی چه کنم و چه نکنم ؟؟؟!!!
از کند شدن ذهنم و آرام صحبت کردنم و فکر کردنم هنگام صحبت کردنم با تو، ازمن خسته نشو 
چون خوشبختی من اکنون این است که با تو باشم
تو اکنون تمام زندگی من هستی ...
من همچنان میدانم که چه میخواهم
فقط برای انجام کارهایم به من کمک کن.
هنگامی که پاهایم مرا برای رسیدن به مقصد یاری نمیکند، 
با من مهربان باش